رشته فناوری طراحی صنعتی یکی از رشته‌های بین‌رشته‌ای و خلاقانه مسابقات جهانی مهارت است که با کد ۵۹ شناخته می‌شود. این رشته ترکیبی از طراحی محصول، مهندسی و تحلیل بازار است و با هدف طراحی محصولاتی کاربردی، زیبا و قابل تولید برای بازار مصرف انبوه شکل گرفته است. طراحان صنعتی باید بتوانند با بهره‌گیری از روش‌های طراحی خلاقانه، مهارت‌های مهندسی و ابزارهای دیجیتال، از یک نیاز یا ایده خام به یک محصول نهایی قابل ارائه برسند.
شرکت‌کنندگان در این رشته، مسیر کامل طراحی صنعتی را طی می‌کنند؛ از تحقیق بازار و طراحی مفهومی گرفته تا ساخت مدل سه‌بعدی، نمونه‌سازی فیزیکی و ارائه حرفه‌ای طرح نهایی. این رشته نقش مهمی در توسعه محصولات نوآورانه در صنایع مختلف مانند لوازم الکترونیکی، مبلمان، حمل‌ونقل، تجهیزات پزشکی و کالاهای مصرفی دارد.
اطلاعات تکمیلی
شرکت‌کنندگان باید بتوانند کل فرآیند طراحی محصول را از صفر تا ارائه نهایی مدیریت و اجرا کنند. این فرآیند شامل مراحل زیر است:
تحقیق و تحلیل طراحی (Design Research): شناسایی نیاز کاربران، تحلیل بازار، تدوین استراتژی طراحی
ایده‌پردازی و طراحی مفهومی: ترسیم دستی و دیجیتال، توسعه کانسپت، طراحی رنگ، متریال و پرداخت (CMF)
مدل‌سازی سه‌بعدی و مستندسازی: مدل‌سازی در نرم‌افزارهای CAD، رندر، طراحی نقشه‌های مونتاژ و انفجاری
نمونه‌سازی و آزمون: ساخت مدل فیزیکی با چاپ سه‌بعدی، پرداخت و رنگ‌آمیزی، مونتاژ نهایی
ارائه نهایی و مستندات طراحی: تهیه پاورپوینت، تدوین ویدیو معرفی محصول و ارائه ارزش طراحی
نرم‌افزارها و ابزارهای کلیدی مورد استفاده:
نرم‌افزارهای CAD برای مدل‌سازی سه‌بعدی و تهیه نقشه‌های فنی
نرم‌افزارهای رندر و انیمیشن برای شبیه‌سازی محصول
چاپگر سه‌بعدی برای ساخت نمونه اولیه
ابزارهای دستی برای پرداخت و مونتاژ مدل
مسیر آماده‌سازی برای مسابقات
آموزش مهارت‌های اسکیس دستی و طراحی مفهومی
تسلط بر مدل‌سازی سه‌بعدی و رندرینگ
آشنایی با استانداردهای صنعتی و طراحی محصول
تمرین نمونه‌سازی با چاپگر سه‌بعدی و ابزارهای دستی
آشنایی با قالب ارائه پروژه و مهارت‌های ارتباط تصویری
تمرین با محدودیت زمانی و شرایط نزدیک به مسابقه
بررسی نمونه پروژه‌های گذشته و تحلیل آن‌ها
ساختار مسابقات
مسابقات این رشته در سطوح مختلف (شهرستانی، استانی، کشوری، منطقه‌ای و جهانی) برگزار می‌شود. شرکت‌کننده باید در هر مرحله با آمادگی بیشتری حضور یابد. شرط سنی شرکت در مسابقه آن است که فرد در سال برگزاری مسابقه بیش از ۲۵ سال نداشته باشد.
مسابقه معمولاً شامل چهار ماژول مستقل است که طی چند روز برگزار می‌شود. اگرچه زمان دقیق اجرای ماژول‌ها ممکن است متغیر باشد، اما نسبت وزنی هر یک در ارزیابی نهایی معمولاً به شکل زیر است:
ماژول
عنوان
مهارت‌های اصلی
نسبت تقریبی
ماژول ۱
طراحی مفهومی (Concept Design)
تحلیل طراحی، اسکچ دستی و دیجیتال، استراتژی محصول
حدود ۳۵٪
ماژول ۲
مدل‌سازی و چاپ سه‌بعدی (3D CAD & Printing)
مدل‌سازی، نقشه‌کشی، رندرینگ، انیمیشن، آماده‌سازی چاپ
حدود ۳۵٪
ماژول ۳
نمونه‌سازی اولیه (Prototyping)
چاپ سه‌بعدی، پرداخت، رنگ‌آمیزی، مونتاژ
حدود ۱۵٪
ماژول ۴
ارائه نهایی (Design Proposal)
تدوین پاورپوینت، مونتاژ ویدیو، ارائه نهایی
حدود ۱۵٪
زمان اجرای هر ماژول در مسابقات مختلف (از جمله مرحله کشوری یا جهانی) ممکن است متفاوت باشد، اما ساختار کلی و نحوه ارزیابی مهارت‌ها مطابق با استانداردهای جهانی تنظیم می‌شود.
ساختار و انعطاف‌پذیری ماژول‌ها
دسته‌بندی و عنوان‌بندی کلی
ماژول‌های طراحی صنعتی به صورت ساختارمند تعریف شده‌اند، اما ممکن است در مراحل پایین‌تر مسابقات (مثل شهرستانی یا استانی) برخی از آن‌ها حذف یا ادغام شوند.
سطح دشواری
در مراحل اولیه مسابقه، ماژول‌ها ساده‌تر و محدودتر طراحی می‌شوند. اما در مراحل نهایی مانند مسابقات کشوری و جهانی، سطح پیچیدگی، جزئیات و گستره مهارت‌ها به‌طور چشم‌گیری افزایش می‌یابد.
نمونه‌سازی در سطح پیشرفته
در سطوح بالاتر، از شرکت‌کننده انتظار می‌رود نمونه‌ای فیزیکی دقیق، تمیز و قابل ارائه بسازد که با طرح دیجیتالی هم‌خوان باشد. این بخش نیازمند دقت، مدیریت زمان و توان فنی بالا است.
هدف نهایی
ساختار ماژول‌ها به نحوی طراحی شده که شرکت‌کننده را به سمت خلق محصولی خلاقانه، قابل تولید و قابل عرضه هدایت کند. در نهایت، مهارت تحلیل، طراحی، اجرا و ارائه همگی باید در کنار هم به سطحی حرفه‌ای برسند.
